رواية تربية واصلاح الفصل التاسع 9 بقلم منار مجدي
الكوتش فرج:اهلا بيكم فى المخيم العسكرى يا ابطال
ريم بصدمه:صحراء
يوسف:ايه كنت متوقع فندق خمس نجوم
ريم:على الأقل غابه محترمه
عمر:شكلك نسيت احنا مدرسه عسكريه يعنى فى مقام عساكر والعساكر مكانهم الصحرا
ريم:يا صغير على المرمطه يا رامى
الكوتش:راااامى
ريم:والنعمه لأغير أسمى ،نعم يا كوتش
الكوتش :شايف الشمس ديه
ريم:إلى بتشوينا ديه؟
الكوتش:ايوه هى
ريم :لا خالص مش شايفها
الكوتش:هتستعبط ،عايزك تروحلها جرى وترجع تانى
ريم:إلى هو ازاى معلش الف الكوكب يعنى وله ايه
الكوتش: ميخصنيش ابدأ يالا
جلال:معلش يا كوتش عايز حضرتك ثوانى
ريم:الكوتش ده جاى يخلص القديم والجديد يكونش ده ذنب الواد كوته إلى كنت بلففه الشارع جرى
فهد:مين كوته
ريم:ده واد جارنا فى الشارع
عمر:صعبان عليا
ريم:المفروض انا إلى اصعب عليك ده كوته ده اكبر فتان بيحب يبقا المحقق كونان ويمشى ورايا ويعرف المصايب إلى بعملها ويروح يقول لبابا عليها عشان كده كنت بربيه
فهد ضحك:احسن يستاهل
يوسف:يا عينى يا بنى
عمر:قولى يا رامى هتعمل ايه
سيف بضحك:هيروح للشمس
ريم:بقولك شمتان فيا ومش مصدق
سيف:اسف بس بجد إلى بيحصلك ده يضحك اى حد
الكوتش فرج:رامى
ريم:هروح للشمس حالا يا كوتش
الكوتش:لا اللواء جلال كلمنى هتساعدنا الاول فى نصب الخيم ونتغدا وبعدين نبدأ تدريب قصدى العقاب
ريم ابتسمت:تمام يا كوتش
فهد:يبقا لازم تاكل كويس
سيف:العكس لو تقل فى الاكل احتمال معدته تقلب بسبب الجرى
عمر:ايوه سيف عنده حق لازم تاكل حاجه خفيفه
ريم:ده انا خسيت النص يا جدعان
فهد:فعلا جسمك ضعيف اوى
يوسف: متقلقش كلها نص سنه كمان وناخد الاجازه وترجع تتغذى من غير اى عقاب
ريم ابتسمت وافتكرت باباها وحور
عمر:وحشك
ريم: فعلا
عمر:انا كمان ماما وحشتنى
يوسف:عمر انت ورامى اتفقنا مفيش اسرار اتكلمو بصوت عالى
ريم:مفيش حاجه مهمه يالا نجهز الخيم
فى وقت الغدا
ريم لسه بتاكل
الكوتش فرج:كفايه اكل كده قوم معايا
ريم:بس انا جعان
الكوتش:بقول كفايه اكل
ريم:جعان الله يكسبك يا كوتش سيبنى اكل
الكوتش ابتسم:طيب كل دول بس وانجز
ريم:حاضر حاضر
بعد الاكل
ريم واقفه وماسكه بطنها
ريم:انا برضو مكنش المفروض اتقل فى الاكل
الكوتش فرج:يالا ابدأ عايزك تلف حوالين الخيم ديه كلها يالا وقت بدأ
ريم جريت كام خطوه ووقفت وهى ماسكه بطنها
فرج:وقفت ليه كمل
ريم:الجرى فى الصحرا صعب كمان بطنى وجعتنى
فرج:عشان كده قولت بلاش نتقل فى الاكل دلوقتى تتصرف عايزك تلف حوالين الخيم ديه كلها في أربع دقايق
ريم :طيب كام دوره
فرج:والله انت إلى هتحدد هتفضل تلف دورات لحد الدوره إلى هتكون فى اربع دقايق هتكون الاخيره
ريم:يعنى لو لفيت اول دوره فى اربع دقايق هتكون الاخيره
فرج:بالظبط
ريم اتشجعت شويه:تمام
وقفت وجريت فى مكانها شويه وبعدين جربت بأقصى سرعته عندها
اول دوره
فرج:ست دقايق لفه كمان
تانى دوره
فرج:سبع دقائق انت بتخيب وله ايه لفه كمان
تالت دوره
فرج:خمس دقايق احسن يالا لفه كمان
رابع دوره
فرج:اربع دقايق وعشرين ثانيه لفه كمان
خامس دوره
فرج:خمس دقايق تانى يالا حاول اكتر لفه كمان
سادس دوره
فرج ابتسم لريم بفخر:تلت دقايق ونص
ريم:يعنى ايه هكمل عقاب وله ارجع انام
فرج:روح نام
جريت ريم بسرعه قبل ما يغير رأيه
فى الخيمه
فهد:جيت بسرعه يعنى
ريم:انتو بتعملو ايه
سيف:العدد بيبقا كبير فى المخيم عشان كده بتعمل خيم كبيره وكل خيمه بيقعد فيها خمس طلاب
عمر:يبقا انا وانت ويوسف وسيف وفهد كمان
ريم:المخيم ده هيبقا خرااااب
تانى يوم الساعه خمسه
الكوتش فرج:يالا يا شويه كسلانين قومو
ريم فتحت عينيها بالعافيه:الساعه كام
الكوتش فرج:الساعه تلاته
ريم قامت بصدمه: العصر
الكوتش فرج:لا الفجر
سيف:وهنقوم الفجر نعمل ايه
الكوتش فرج:عشان تشجعو مش انتو صحاب رامى
ريم:طب انا دلوقتي عملت ايه يستحق العقاب انا كنت نايم زى اى كائن حى بيعيش ويتعايش متقولو حاجه يا جدعان
الكوتش فرج:وله كلمه قدامى يالا وانتو كمان
يوسف:منك لله يا رامى
عمر:مالنا احنا نصحى الساعه تلاته
فهد:يالا رياضه برضو
سيف منطقش
الكوتش فرج:رامى عايز اكلمك
ريم راحت معاه
فرج:مبروك هتشارك فى مسابقه بعد شهرين
ريم:بس انا مقدمتش فى اى مسابقات
فرج:انا قدمتلك هتشارك بأسم المدرسه
ريم:بس انا مش عايز
فرج:ليه أن شاء الله البيه مش عايز
ريم:مش لاقى صحتى وبعدين هستفاد ايه اصلا قولى كده
فرج:هتستفاد فخر هترفع راسنا كلنا المدرسه اللواء جلال وصحابك وكمان هترفع راس والدك الكل هيعرف إلى هيفوز فى مسابقه العدو رامى جمال ايه مش عايز ترفع اسم والدك
ريم:هيبقا حاجه كويسه يعنى
فرج:اه طبعا بس طبعا ده لو فوزت
ريم:ولو خسرت
فرج:وله اى حاجه هتفضل زى مانت كده
ريم:اممم يعنى مش هخسر حاجه طيب ايه المانع
فرج:تمام أمضى الورق ده دلوقتي
ريم بعد ما مضيت:ورق ايه ده
فرج:ده تعهد منك انك تسمع كلامى كله بالحرف الواحد فى اى حاجه تخص التدريب وده يعنى انى اقدر وفى اى وقت اصحيك واخليك تدرب وانت مش من حقك انك تعترض ومش هتاكل الاكل العادى زى باقى زمايلك لا انت هتاكل الاكل إلى انا هحدده ليك وبس مفهوم كل ده طبعا ولو فكرت تخالف البنود بتاعت العقد اول حاجه هتطرد من المدرسه تانى حاجه هتدخل احداث لمده تلت شهور كده بس انت طبعا مش هتحتاج كل ده لانك هتسمع الكلام
سابه ومشى
ريم:الكوتش ده ناوى على موتى حقيقى
سيف:كان فى ايه ومضيت ايه
ريم:تعهد
سيف:غبى بتمضى وخلاص انت عارف التعهد ده ايه بنوده وايه شروطه
ريم:بس بقا يا سيف سيبنى بالى فيا انا إلى فيا مكفينى
سيف:احسن تستاهل عشان تانى مره متمضيش اى حاجه كده
ريم:ما خلاص يا سيف انت متخصص فى انك تحط على الجرح ملح يعنى وله ايه
يوسف:كده الجرح يلتهب ويعمل صديد ،فى ايه؟
ريم:ناقصك انت كمان
فهد:متقولو فى ايه
سيف:قول فى ايه ،قولهم
عمر:مالك يا رامى فى حاجه
ريم:لا وله اى حاجه بس مضيت تعهد للكوتش
عمر :اه يا عبيط
سيف:مقولتش حاجه انا
فهد:خلاص متقلقش يا رامى الكوتش مش هيأذيك هو بس عايز يضمن انك هتفوز فى المسابقه هو عايز بس مصلحتك وانت كل إلى عليك تثق فيه مش اكتر وتسمع كلامه
ريم:تمام أن شاء الله
عمر: كلنا فى ضهرك يا صاحبى متقلقش
ريم ابتسمت ليه: شكرا يا صاحبى
سيف بغيره:على فكره قال كلنا في ضهرك مش هو بس
ريم:عارف انا مش اطرش
الكوتش فرج:يالا يا رامى تبدأ
ريم:تبدأ ايه
الكوتش فرج:تدريب يالا كلكم معاه اجرو وانتو واقفين
ريم : كلنا!
الكوتش فرج:ايوه الصحاب مش ببلاش يالا اخلصو
فعلا بدأو
ريم بقيت تبصلهم وهما تعبانين وبيجرو وكل لما حد يبصلها يبتسم ويكمل
ريم لنفسها:هو ده معنى الصحاب الحقيقين مش كده يا بابا طول عمرك تقولى مش اى حد تقابليه يا ريم تقولى عليه صديقك الصحاب حاجه والمعارف حاجه تانيه كنت بتقولى الصحاب دول بيبقو اخواتك بس من دم تانى وانا لما جيت المدرسه ديه عرفت حاجتين يعنى ايه صحاب ويعنى ايه اخوات انا عمر ما كان عندى اخوات طول عمرى البنت الوحيده إلى فى البيت بس لما جيت هنا مبقتش احس انى وحيده بقيت اعتمد عليهم كلهم وده لانى اعتبرتهم كلهم اخواتى وهفصل احمد ربنا على نعمه الاخوات والصحاب إلى انعم عليا بيهم فى المدرسه ديه.
عدى الوقت والاجازه خلصت وكانو راجعين فى الاتوبيس
فهد:ديه مكنتش اجازه لا ده كان عذاب
يوسف:اكتر حد اتعذب فى الاجازه ديه هو رامى
عمر:يا عينى مبقاش عارف ياكل حتى نقص نص وزنه
سيف:خلاص يا جماعه بطلو احباط انا شايف أن رامى اتقدم كتير بقا سريع جدا وجسمه صحى جدا ومتأمل أنه يفوز بجائزه افضل واسرع عداء فى البلد
ريم كانت قاعده جنب الكوتش
الكوتش:عارف انى ضغط عليك جامد الاجازه ديه بس عايزك تعرف انى اعتبرتك زى ابنى وانى مش بكرهك العكس تماما انا بس عايز اشوفك احسن واحد وترفع راسنا كلنا وتخلى مدرستك فخوره بيك زى ما انت فخور بيك الحقيقه انك حتى لو مكسبتش المسابقه ديه أنا هفضل فخور بيك لانك عملت كل إلى تقدر عليه.
ريم بابتسامه:هفضل اعمل الى اقدر عليه وأن شاء الله هكسب واكون عند حسن ظنك يا كوتش
الكوتش ابتسم:عارف ده طبعا
فى المدرسه
عمر:هيوحشنى بجد نتلم كلنا وننام فى اوضه واحده
يوسف:انا بقا هيةخسنى نصحى الفجر نتدرب مع رامى الحمدلله على نعمه الاوضه بتاعتى
عمر ضحك:عندك حق فى ديه
يوسف:يالا يا بنى على الاوضه
عمر:يالا تصبحو على خير يا جماعه
ريم:وانتو من أهله
فهد:انا بقا مش فارق معايا تدريب وبجد هيوحسنى ننام سوا كلنا في خيمه واحده
سيف بص ليه بغيظ وضيق
ريم ملاحظه ان الاتنين بقو متغيرين
فهد بص لسيف بإستهزاء وبعدين بص لريم:تصبح على خير يا رامى اشوفك بكره
ريم:وانت من أهله يا فهد
مشى فهد
سيف مسك أيديها:يالا ندخل اوضتنا.
دخلو الاوضه
ريم:هو فى ايه ايه الحكايه بينك انت وفهد متغيرين سوا
سيف:مفيش حاجه متشغلش بالك انت عايز بس اعرفك أن الترم التانى دائما بيبقا قصير محتاج تركز فى دروسك وتذاكر اول بأول عشان تعرف تنجح
ريم:تفتكر هعرف
سيف:تعرف ايه
ريم:انجح فى دراستى وكمان اكسب المسابقه
سيف:اكيد هتقدرى
ريم:هتقدرى!؟
#البارت_التاسع
#تربيه_واصلاح
بقلمى منار مجدى
